مشارکت در امور خیریه و وقف، پیش درآمدی بر توسعه ی پایدار

امروزه مشارکت یکی از عناصر مهم توسعه ی پایدار به شمار می رود و مدیران و برنامه ریزان توانمند شهری، همواره سعی می کنند تا با جلب مشارکت مردمی به اهداف خود در زمینه ی اجرای طرح­ها و  برنامه­ها به بهترین نحو، نائل آیند. در این راستا، مقاله ی حاضر به بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت مردم در امور خیریه به ویژه وقف پرداخته است. روش تحقیق در این پژوهش، روش پیمایشی بوده و حجم نمونه 263 نفر از شهروندان کاشانی34 سال به بالا را شامل می شود که به شیوه ی نمونه گیری سهمیه ای در ناحیه های تعیین شده، مورد بررسی قرار گرفته اند. ابزار سنجش پرسش نامه بوده و برای اخذ روایی، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. یافته های پژوهش رابطه ی معنادار و مستقیم بین متغیّرهای دین داری، عدالت خواهی، انسجام اجتماعی، اعتماد اجتماعی، تعلق و تعهد اجتماعی با مشارکت در امور خیریه و وقف را نشان داده اند. به این معنی که هر چه آن عوامل در بین مردم قوی تر باشند، مشارکت مردم در نیکوکاری و به طور خاص وقف نیز بیش تر می شود. هم چنین ضرایب رگرسیون چند متغیّره نشان می دهد که از میان عوامل شناخته شده، عامل معنوی باضریب بتای(273/0)، روحیه عدالت خواهی با ضریب بتای(291/0) و انسجام اجتماعی با ضریب بتای(176/0)، 35 درصد از واریانس نیکوکاری را تبیین می کنند؛ به طوری که متغیّر عدالت خواهی، بیش ترین نقش را در تبیین نیکوکاری دارد.